Het gevreesde gesprek..
Het gesprek op het consulaat was eigenlijk heel erg simpel. Er komen bleek alleen iets moeilijker te zijn, dus ik was een kwartier te laat voor mijn gesprek terwijl ik een uur te vroeg was vertrokken (mega treinvertragingen en ik had de tramhalte gemist, best knap aangezien ik toch best vaak in Amsterdam kom ;) ). Het consulaat zelf is omheind met een groot hek en je moet buiten in de intercom vertellen waarvoor je komt voor ze je binnen laten. Als ik je één tip mag meegeven:
LAAT JE MOBIEL THUIS.
Zo, dat lijkt me toch duidelijk genoeg ;). Er was namelijk een meneer voor me die zijn mobiel tóch had meegenomen en die mocht lekker 1,5 uur voor de deur staan wachten tot ze zin hadden om hem binnen te laten. Bespaar jezelf dus die vernedering ;).
Na binnenkomst moet je eerst bij een soort van receptie je formulieren inleveren die ze in een mapje stoppen met je wachtnummer erbij. Daarna moet je wachten tot je nummer op het bord verschijnt en checken ze of je je application fee hebt betaald. (Overigens zijn meer dan de helft van de medewerkers daar gewoon Nederlanders met bijbehorend slecht Dunglish accent ;).) Ik mocht nog bijbetalen omdat het bedrag na 4 juni was verhoogd tot 115 euro. Afzetters. Daarna mag je weer wachten (tip 2: neem een boek mee) tot je naam wordt omgeroepen. Ik denk dat ik alles bij elkaar 2,5 uur heb zitten wachten. Het gesprek zelf was meer een formaliteit. Ik werd o.a. gevraagd wat ik kwam doen, hoe lang ik blijf en wat ik studeer. Niet het kruisverhoor wat ik verwacht had dus. En 2 werkdagen later had ik m’n paspoort met visum al binnen!
Op de terugweg moest ik mijn rugzak uit een kluisje halen op Amsterdam CS. Bleek dat ik in alle stress van die ochtend vergeten was om het kaartje mee te nemen waarmee je je kluisje weer kunt openen. Een 5 minuten durende hartaanval later (er stond een lange rij) bleek dat iemand mijn kaartje had ingeleverd bij de balie. Vanaf die dag geloof ik dus zeer sterk in de goedheid van de mens ;).
Nog iets typisch dat me opviel: het Franse consulaat had aan de buitenkant alleen een (onbewaakte) voordeur. Geen hoog hek, geen stoer kijkende mannen in militair uniform en geen politiepost op 10 meter afstand. Amerikanen paranoïde? Nahhh.. xD
Ondertussen heb ik al mijn cursussen gekozen: Research in Forensic Science; Principles of Biochemistry; Past Times: Literature & History (een vak van Engels, helaas was Creative Writing al vol :(..). Ben benieuwd! Daarnaast ben ik ingedeeld in Norton Hall, wat echt mega sweet is want ik heb een kamer van 22m2 (in verhouding tot de andere halls groot) en een badkamer die ik allebei alleen maar hoef te delen met mijn roommate Chloe. Leuk meisje tot nu toe, dus dat komt helemaal goed! Over precies 3 weken zit ik op dit tijdstip te wachten op het vliegveld in Atlanta.. Maar eerst nog dit weekend alvast mijn afscheidsfeest!
Vanaf nu worden mijn blogjes dus een stuk interessanter voor de mensen die niet van plan zijn om voor een periode naar Amerika te verkassen ;).
--------------------------------------------------------------
Extra application fee: 16,75 euro
Envelop met frankering om je visum verzekerd te laten verzenden: 7 euro
Een niet-gejatte rugzak met o.a. m’n portemonnee en mobieltje: priceless (nou ja, het scheelt me op z’n minst een eurootje of 1000…)
Reacties
Reacties
Jeeeej ik heb me aangemeld voor je blog! Geen waarbenjij.nu zie ik. ;) Ik zei toch dat het gesprek meeviel? Ze zijn gewoon echt een beetje para, en ik denk dat ze daarom van tevoren zo moeilijk doen en je laten geloven dat het allemaal een grondige doorlichting is enzo... Nou ja, het belangrijkste heb je in ieder geval binnen! :D
Heey! Haha nee ik vond reismee mooier :p. Jij stelde me idd al een stuk meer gerust maar je weet maar nooit.. Belangrijkste idd binnen, maar ik geloof het pas als ik in mn dorm zit hoor! ;)
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}